bitter & zoet

Misschien kwam je hier zomaar terecht.
Misschien kwam je niet zomaar, maar zoek je herkenning.  
Herkenning omdat je pad eenzaam is door scheiding.  
Dan hoop ik dat je je hier wat minder eenzaam gaat voelen.
Dat je pijn gedeelde pijn wordt - en waar mogelijk nog meer: geheelde pijn… 
Het is maar één letter verschil. En toch maakt het àlles uit.
Mijn diepe overtuiging is dat door delen óók helen kan ontstaan.

Leven en vreugde door Gods kracht
Mijn nog diepere overtuiging is dat alleen God werkelijk kan helen. Dat zul je
in alles op deze website tegenkomen. Hij alleen kan het bittere zoet maken. Hij kan het niet alleen,
Hij doet het ook!! 
Daarin wil ik je meenemen. In mijn schrijven is dat de grondtoon. Het leven kan ongelooflijk veel pijn
doen. Maar Gods genade is groter. 
Dat zeg ik niet zomaar.  
Uit ervaring weet ik hoe meedogenloos het leven kan slaan. Hoe je daardoor omver geworpen lijkt te
worden. Hoe intens eenzaam dat kan zijn. 

Persoonlijke noot
Ik ben door scheiding een alleenstaande moeder van drie prachtige meiden, waarvan de oudste
inmiddels is getrouwd. Ik zit dus niet meer in ‘de jonge kinderen’, maar meer in een volgende
levensfase. 
De levensfase daarvoor begon met groot geluk, maar veranderde in een periode van intense
verwarring en vragen. Na 11 jaar eindigde ons huwelijk in een scheiding. Het verhaal daarachter is
complex, vol tranen en gebroken. 
Het verhaal daarna was óók vol tranen. Je herkent het vast als je hetzelfde pad liep of loopt. 
Wat komt er ongelooflijk veel op je af. 
Het leed van je huwelijk dat aan diggelen ligt. 
Het los moeten laten van je man, die ex-man wordt, zo nooit gedacht. 
Het verdriet van je kinderen. Hun leven dat wankelt, samen met het jouwe. 
De buitenwereld die er alles van vindt en zegt. 
Je verwarring naar de Heere toe: hoe kan dit toch?? Het is toch niet Zijn wil dat een huwelijk breekt?
Waarom komt er dan geen herstel? 
Mogelijk is er al een andere vrouw in jouw plaats.  
Je moet naar een andere woning. 
O wat kan het vechten zijn op veel fronten vechten met jezelf, met je omgeving, met God. 
Wat kan het eenzaam zijn. 

Verlangen
Na mijn eigen jaren van een weg vinden in dit ´nieuwe land ´groeide er stilletjes een verlangen om
vanuit eigen ervaring naast andere vrouwen te staan binnen onze gereformeerde gezindte. Want
daar is de weg naar scheiding nog langer en moeilijker dan het op zich al is. Is eenmaal gescheiden
zijn extra eenzaam. Kan het afwijzing en onbegrip met zich meebrengen in je kerkelijke gemeente.
En kun je je zo schuldig voelen naar de Heere toe. En zo heel alleen – want over scheiding
praten…wie begrijpt je in deze besmeurde rouw?
Zo groeide verlangen om dit pad voor anderen minder eenzaam te maken. Om aan gedachten
woorden te geven. Om van de troost te delen die ik zelf mocht ontvangen. Om te verbinden. 
Ik begon een vrouwengroep met alle gescheiden moeders die ik inmiddels kende.  
Ik begon met schrijven op Instagram.  
En nu is er deze website. 
Hier kun je op de pagina BLOGS een deel van mijn schrijven vinden. Een greep uit het leven – over 
de gedachten die dat brengt. Steeds komt het terug: bitter èn zoet. Beiden zijn aan elkaar
verbonden.
Hoe ik dat zie en ervaar, kun je lezen in de blog 'het begin van Bitter & Zoet'.
Verder heb ik een selectie geplaatst rondom scheiding en huiselijk geweld, gelinkt aan een narcistische problematiek.

Het is mijn diepe verlangen dat hierdoor verbinding mag ontstaan. Dat jij je minder alleen voelt. Dat
je je begrepen voelt. Maar vooral: dat je de weg Omhoog (opnieuw) mag vinden. Naar de God van
alle vertroosting. Alle!! Ook in het onbegrepen stuk dat scheiding heet. Daar wil Hij als geen ander in
troosten en helen. Je bent niet alleen… 
 
Misschien lees je mee omdat er ander verdriet in je leven is en je de grondtoon herkent.  
Misschien lees je mee omdat je mensen in je omgeving hebt in of na scheiding. 
Misschien ben je een gescheiden man en lees je mee.  
Wat je achtergrond ook is, welkom om mee te lezen. Maar omdat mijn verlangen vooral het
verbinden van gescheiden vrouwen is, zal ik me daar ook vooral op richten en het lijkt me goed dat
hier te benoemen.  

Waar het samenvattend om gaat is dit: wat het kwaad in je leven ook is, de Heere wil het gebruiken
ten goede in Zijn hand. Zo wordt gebroken tòch geheeld.  

Lieve groet,            Jolanda